Toerist spelen in eigen land? Dat doe ik ongelooflijk graag. Mijn speurneus wordt al geprikkeld door het gedacht alleen. Daarom trekken het lief en ik er in het weekend best vaak op uit. Meestal maken we een wandeling doorheen een natuurgebied niet te ver van huis, want ook nabijgelegen gemeenten zitten vol verrassingen. Maar natuurlijk is het ook fijn om er het héle weekend eens op uit te trekken… En dat is exact wat we onlangs deden. Voor zulke tweedaagse uitjes wordt jammer genoeg nog te vaak gedacht aan traditionele bestemmingen zoals Brugge, Gent, Brussel, Antwerpen, Luik, Kortrijk, Namen. En wij? Wij zetten koers richting Diksmuide. Mo how seg!
Ik moet eerlijk toegeven dat Diksmuide niet bovenaan op mijn verlanglijstje stond. Daar denk ik ondertussen wel anders over. Het is de grootste gemeente van West-Vlaanderen en wordt lieflijk doorklieft door de Ijzer. Tegelijkertijd is het ook de gemeente waar De Groote Oorlog (aka de Eerste Wereldoorlog) nog steeds nazindert. Een bestemming die je niet enkel een portie geschiedenis biedt, maar die je ook zal betoveren op het vlak van natuur en lekker eten.
Met de trein naar Ooste… Diksmuide
Wekelijks reis ik met de trein tussen Limburg en Brussel voor mijn werk. Als fervente pendelaar hoef je me dan ook niet meer te overtuigen van de voordelen van het openbaar vervoer. Ook langere treinritten schrikken me niet af. Ik was dan ook erg enthousiast toen ik onlangs kennis mocht maken met Happy Trip: een samenwerking tussen Westtoer, NMBS, De Lijn en een heel aantal logiesuitbaters in West-Vlaanderen.
Met Happy Trip reis je dus naar een West-Vlaams treinstation naar keuze, vanuit om het even welk Belgisch station. Voor de treinreis heen én terug betaal je slechts 9,80 euro per persoon. Zelfs wanneer je vanuit het verre Limburg komt, zoals ik. (hehe) En dat is een enorm verminderd tarief als je dat vergelijkt met de gewoonlijke prijzen. Kinderen jonger dan 12 mogen zelfs gratis de trein op. Bovendien is deze manier van reizen een hele duurzame, want zo zorg je voor minder files, minder parkeerproblemen én minder CO2-uitstoot. Van initiatieven zoals Happy Trip wordt mijn pendelhart gelukkig. Lang leve autovrij reizen.
Elke natuurliefhebber kan er zijn hart ophalen
Niet lang nadat we van de trein sprongen, zetten we koers richting Fietsen Catrysse waar we onze elektrische huurfietsen zouden ophalen. Dat is ongetwijfeld dé beste manier om jezelf in Diksmuide en omstreken te verplaatsen. Wat betreft natuurgebieden hadden we in Diksmuide heel wat keuze. Helaas konden we niet de volledige omgeving verkennen, maar het reservaat dat we absoluut wilden ontdekken was de Blankaart. Een erkend natuurgebied met een kasteelpark dat in de vorige eeuw werd aangelegd. Een wandeling door het park of door het nabijlegen IJzerbroeken is een onvergetelijke beleving. Bovendien is het domein dé plaats bij uitstek voor zeldzame vogels.
Daarnaast werden we verrast door het provinciedomein de IJzerboomgaard, toen we er spontaan langs fietsten. Dit groene domein bevindt zich aan de voet van de IJzertoren en op wandelafstand van het centrum. De uitgelezen plek voor een picknick in de boomgaard, een gezellige wandeling… en de kleinsten? Die kunnen er ravotten en spelen in de natuurspeelzone. Verderop in het domein vind je trouwens nog een hoeve. Er is ook nog een pluktuin, een samentuin, een kinderboerderij én een café. Met andere woorden: het is er echt heerlijk vertoeven.
Het Stiltepad, het stadspark, de Handzamvallei, de Viconiakleiputten, het Praetbos, de Komgronden, en de Waeleweiden.
Een vat vol geschiedenis
Je kunt er niet omheen. Diksmuide is een vat vol geschiedenis wanneer het om de Eerste Wereldoorlog gaat. Een bezoekje aan de IJzertoren en bijbehorende Museum aan de IJzer is bijna een verplicht nummertje, maar wel eentje die een hele grote indruk op je nalaat. Vooraleer je het échte museumgedeelte induikt, ga je eerst met de lift naar de bovenste verdieping en geniet je van een schitterend panorama over Diksmuide en de Westhoek. Vanaf de top daal je geleidelijk af en kom je op elke etage iets meer te weten over het verhaal van soldaten, vluchtingen en burgers aan het Belgisch-Duitse front. — De toegangsprijs is €8 per persoon.
Verder hebben we ook De Dodengang in levende lijven ervaren. Het is een loopgravenstelsel waar Belgische troepen vier jaar lang stand hielden tegen de vijand. Vanwaar de naam komt, hoef ik je wellicht niet nader te verklaren. Die is natuurlijk een verwijzing naar het grote aantal slachtoffers die in deze loopgraven vielen. Het bezoekerscentrum aan de Dodengang, een mini museum met interactieve schermen, toont je het leven en lijden van de frontsoldaten tijdens WO I. Ook voor dit stukje geschiedenis komen de bezoekers van ver. — De toegangsprijs is €5 per persoon.
Verder bezochten we ook nog het super schattige plaatselijke Begijnhof. Het werd in de dertiende eeuw achter de stadsvaart gebouwd en kreeg na de Eerste Wereldoorlog een sociale rol: eerst als rusthuis, vandaag als woonerf voor volwassenen met een verstandelijke handicap. Je vindt er ook nog een kleine kapel en een geschenkenwinkeltje ‘Het huis van Juffrouw Sibylle’. Een must visit wanneer je in Diksmuide bent!
De militaire begraafplaats in Diksmuide-Vladslo, de Duitse militaire begraafplaats in Keiem, de Verhalenkelder van het stadshuis, het wandelcircuit De Stadslink en verder is Diksmuide ook de uitgelezen plaats voor de pleziervaart op de IJzer.
heerlijk geslapen! Lekker gegeten!
Mijn vriend en ik hadden het geluk om in een van de rustigste plekjes in de Westhoek te verblijven. In een piepklein dorpje (en dat mag je gerust letterlijk nemen) op een viertal kilometer van het centrum van Diksmuide. B&B Het Midden van de Wereld ligt tussen de groene polderweiden en de poldervaartjes in Sint-Jacobskapelle. Het is er rustgevend vertoeven in het ecologisch landhuis: drie knusse gastenkamers, een uitgebreid ontbijtbuffet met streekproducten en de landschapstuin laten zorgen voor zorgeloze momenten. Bovendien werden we super hartelijk ontvangen door de gastvrouw des huizes en dat is voor mij onbetaalbaar.
Op zaterdagavond namen we de tijd om gezellig te gaan dineren in een knappe bistro aan de idyllische Handzamevaart. De naam van de bistro luidde als volgt: t’ Klein Gewin. Daar waar West-Vlaamse goesting en (h)eerlijk eten centraal staat. Onder het motto ”less is more’’ bieden ze hun gasten een compacte maar smaakvolle kaart aan. Ook de mocktails en cocktails werden door mijn vriend en mezelf goedgekeurd. Yum!
CE N’est qu’un au revoir
Op zondagnamiddag besloten we huiswaarts te keren, want we hadden nog een hele trip én een verjaardagsfeest voor de boeg. Na een probleemloze treinrit, met twee overstappen en een totale reistijd van 2 uur en 50 minuten, kwamen we thuis met een hart vol van Diksmuide. Ik ben er zeker van dat we deze streek in de toekomst verder zullen verkennen en ons weer op de trein en een stalen ros zullen begeven. Heb jij Diksmuide, of de streek er rond, weleens bezocht? En wat vond je ervan? Laat het me zeker weten in de comments onderaan!