Ik weet maar al te goed hoe het eraan toe gaat in de kledingindustrie die op dit eigenste moment als een sneltrein voortbeweegt. Tenminste, dat dácht ik. De donkerste kant van deze nijverheid drong eigenlijk pas echt tot me door toen ik onlangs de documentaire The True Cost op Netflix bekeek. Het is een ware aanrader voor iedereen, gezien de hoofdvraag van deze eye opener als volgt luidt: “Wie betaalt de prijs van onze kleren?”. De inhoud van de documentaire omvat een scherpe analyse van de impact die wegwerpmode (aka ‘fast fashion’) heeft op mens, maatschappij en natuur. Na het zien van deze documentaire brak er iets in mij dat al veel eerder had moeten breken en die gedachten deel ik graag met jullie.
Zoals het er vandaag aan toe gaat, kan het eigenlijk niet langer. Trends wisselen elkaar razendsnel af en bijna wekelijks hangen er een nieuwe, goedkope kledingstukken in de rekken van grote modeketens. Bij dat feit zouden onze wenkbrauwen al moeten gaan fronsen. Voor zij dit het nog niet goed beseffen: textiel is ná olie de meest vervuilende industrie ter wereld. En grote bedrijven die hierin actief zijn, hebben ons compleet gebrainwasht waardoor we continu verlangen naar ‘iets nieuws’. Wist je dat een kledingstuk tegenwoordig gemiddeld vier keer gedragen wordt? Ik schrok me een ongeluk. Fast fashion is hét wegwerpmodel dat is gaan bepalen hoe kleding gekocht en verkocht wordt. Een model dat enkel en alleen rekening houdt met de belangen van grote bedrijven. Hoe meer goedkope kleding wij kopen, hoe rijker de bedrijven en hoe armer de medewerkers die in erbarmelijke fabrieken de kledij produceren.
We buy things we don’t need with money we don’t have to impress people we don’t like.
Het zijn dan ook de verhalen van de werknemers uit de industrie zélf die me het meest zijn bijgebleven uit de documentaire ‘The True Cost’. Vooral het gedeelte over rampen in Bangladesh hebben me hard geraakt. Je hebt het in der tijd waarschijnlijk zelf op het nationaal nieuws of op sociale media zien verschijnen: In 2013 vielen er 1000 doden na het instorten van een textielfabriek in Bangladesh. In enkele dagen werden 1000 mensenlevens (en meer: denk aan familie en vrienden!) verwoest omdat ze in erbarmelijke omstandigheden werken. Of zeg gerust leven, want ze kloppen ondenkbaar veel uren om aan de vraag van de grootste, internationale modeketens te voldoen. En waarom? Om jou en mij wekelijks van de allerlaatste, zogenaamde trends te voorzien. En wat heeft de gemiddelde consument er ondertussen uit geleerd? Niet veel.
Gelukkig ontstaan er ieder jaar meer mens- en milieuvriendelijke labels die verandering willen brengen in het huidige, belastende mode-systeem. Geen massaproductie meer maar duurzame mode die jaren meegaat, die weinig belastend voor het milieu is én bovendien geproduceerd wordt onder menswaardige omstandigheden. Denk maar aan het Belgische LNKnits of het Nederlandse O My Bag. Er zijn steeds meer merken en initiatieven te vinden die, ieder op hun eigen manier, bijdragen aan de verduurzaming van de kledingindustrie. Maar niets verandert écht als jij en ik onze aankopen blijven doen bij onze oh-zo-geliefde ketens als Zara, Benetton, H&M, Esprit…
Slow Fashion is not your typical seasonal fashion trend, it is a movement that is steadily gaining momentum and is likely here to stay.
Natuurlijk zou het fout zijn om niet in eigen boezem te kijken… Ik voorzie jullie tenslotte al meer dan 4 jaren geregeld van modeverhalen en modenieuws. In 2017 probeerde ik nog een mooie balans in mijn garderobe te creëren. Ik was ervan overtuigd een goede mix gevonden te hebben tussen handgemaakte designs, ecologische kledingstukken en koopjes die ik deed in grote ketens. En ik schrijf bewust ‘koopjes’. Want dat zijn het. Wie betaalt er €5 voor een t-shirt zonder zich af te vragen welk proces er voorafging om dat stuk zó goedkoop tot bij jou in de winkel te krijgen? Ik was zo iemand. En hoe meer ik die vraag herhaal, hoe vervelender ik het vind. Aan het begin van dit jaar kwam ik (eindelijk) tot de conclusie dat ik helemaal geen zogenaamde ‘balans’ meer wil maken. Ik wil dat de inhoud van mijn kledingkast vollédig duurzaam wordt.
En waarom ga ik nu pas over tot actie? Het excuus dat ik altijd gebruikte om (nog) niet voor de volle honderd procent ecologisch verantwoorde keuzes te maken is het meest gebruikte excuus ooit: duurzame mode is duur. Maar in plaats van ‘duur’ zouden we het beter ‘eerlijk’ noemen. Duurzame mode weergeeft de echte prijs die je eigenlijk voor een kledingstuk zou moeten betalen. Hetgeen dat ik wil proberen bewijzen, is dat je niet rijk hoeft te zijn om weloverwogen keuzes te maken. De reden dat ik dit verhaal op mijn blog breng, is omdat ik al jáár en dag mijn garderobe met jullie deel, maar ook omdat ik hoop dat ik enkelen onder jullie inspireer om ook na te denken over hetgeen dat je in je (virtuele) winkelmand zwiert.
Dat ik vanaf 2018 voor een duurzame garderobe ijver, is een persoonlijke doelstelling. Mijn individuele keuzes zullen geen wereld van verschil maken, maar als we allemaal zo blijven denken, dan blijven we ter plaatse trappelen. Wat is die uitdrukking weer over dat alles begint bij jezelf? Juist, ja. Missie propere kledingkast is voor mij officieel begonnen. Weet goed dat ik absoluut niét met de vinger wil wijzen. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen voor zichzelf de beste keuzes maakt.
Liefs,
Eline
Hey Eline,
Ik heb overlaatst het boek ‘Dit is een goed gids’ van Marieke Eyskoot gekocht. Dit gaat ook een groot stuk over duurzame mode. Zal je waarschijnlijk ook interessant vinden. Het was voor mij ook een eye opener en zette mij ook aan om duurzamer te kopen.
Hoi Eline,
Tips voor een duurzame garderobe? Want die ken ik dan graag. Ik ben resoluut fan van duurzaamheid en op vele vlakken draag ik mijn steentje al heel fel bij, maar op vlak van fashion echt helemaal niet.
Ik zou er graag mee van start gaan dit jaar maar weet niet heel erg goed hoe ik hieraan begin.
Groetjes,
Roxanne
Hé Roxanne,
Dit vind ik echt geweldig om te horen! De komende dagen, weken, maanden ga ik alle aspecten van dit verhaal blijven belichten: tips & tricks, duurzame merken, etc.
Ik hoop je te kunnen blijven inspireren!
X
Eline
Echt goed dat je meer in duurzame kleding gaat investeren! Ik heb de documentaire The True Cost ook gezien en schrok er zo erg van! Sindsdien probeer ik in ieder geval ook een stuk minder te shoppen, en als ik shop dan alleen dingen te kopen die ik echt leuk vindt en vaak tweedehands (de Ijhallen markt in Amsterdam is echt een aanrader voor leuke tweedehandskleding!!)
Hé Eva, super bedankt voor je berichtje! Wat leuk om te horen dat je er ook bewust mee bezig bent. En ook een big thanks voor de handige tip. Dat is een ideaal excuus om nog eens een tripje naar Amsterdam te maken!!
Hier word je toch even stil van.. Ik probeer al duurzaam te leven maar heb dit nog niet toegepast op mijn kleerkast. Zeer benieuwd naar meer! Belgische merken die duurzaam zijn?
Groetjes Magalie
Het is inderdaad heel confronterend als je een deep dive neemt in het ‘fast fashion’ gegeven. Je hebt me op een goed idee gebracht; ik ga binnenkort een ‘belgian eco-labels only’ artikel schrijven!
Groetjes,
E.
Hallo Eline,
Sinds een paar jaar ben ik ook m’n kleerkast aan ’t vernieuwen, in de richting van duurzamer. Traag maar zeker. Je tips komen me zeker van pas.
Toch een beetje moeilijk om je gade te vinden als je ‘een dame van leeftijd’ bent, zoals ik ;-).
Succes, verder!
Marie